ADIN KIŞ OLSUN
Adın kış olsun gel biran önce,
Üşüsün ellerim seni görünce. Yüreğin soğuk, yüzün buz gibi Bakışların hoyrat, acı bir tipi Sarsın etrafımı eşkıya gibi... Sokaklar bembeyaz bir uyanayım, Sarayım seni yorgan yerine. Ayaklarım kaysın yuvarlanayım, Dipsiz gözlerinin derinlerine... Belki bütün bunların sebebi sensin, Kışa deli divane vurgunluğumun, Belki adının kış olmasıdır, Kuraklığa böyle dargınlığımın... Adın kış olsun gel biran önce, Üşüsün ellerim seni görünce. Baharı istemem baharlar ırak, Sonunda eriyen kara bakarak, Uğurlasam ardın sıra ağlayarak... "canım canım’a" |
Üşüsün ellerim seni görünce.
Yüreğin soğuk, yüzün buz gibi
Bakışların hoyrat, acı bir tipi
Sarsın etrafımı eşkıya gibi...
Adın kış olsun gel biran önce,
Üşüsün ellerim seni görünce.
Güzel bir şiirdi... Akıcı. Ayrıca farklı. Pek rastlanmaz bilirsin aşkta üşümeyi dileyen. Siz dilemişsiniz. Yüreğinize sağlık.