ENGEBELER...
Kalbinin feryadı
Eşelemekte toprağı Bir umut aramakta Oysa bilmekte ! Durgun göl yüzü Yosun yeşili gözleri aynadan harali… güneş gibi bakmakta Sevilenin ardından . Yeni sağılmış yaraları kabuklanmaya yüz tutmuş İnceden sızım sızım … Ah gerçekler şamar gibi yüzüne İnanmak istemese de bir libas gibi giyiyor Üstüne aşk denen entariyi Başı dik Uludağ gibi Sızmakta göz pınarlarından bir damla Ardından sağnak yağış… İç terazisinin kefeleri dengesiz Sürekli vicdanı ile Yüreğinde bir meczup oynaşır Kumdan yığınlar var önünde Hep engebe hep engebe Oysa ömrünü ömrüne gelin etmişti Sen diye hüznünü katık yapmıştı Ta ki seni görene kadar Hüzün yüzlüm… Gönül Aydemir Adıgüzel |