Masal
Evvel zaman içinde kalbur üstüne düştük
Farkında değildik de hayli zaman gülüştük Sabahlar daha sabah hatta sabahtı gece Dünya parlak bir misket mutluluk iki hece Az uz gittik çok değil hayal kurduk bezeli Aynalar dost göründü var mı daha güzeli Çocuktuk ve ne çoktuk büyüdükçe azaldık Hırslandık kıyaslandık bir de bundan haz aldık Oyunun tam içinde her birimiz bir ebe Yazılmıştı yazımız sırayla yaptık sobee! Yolun en son ucunu hep kaf dağında sandık Çok gitmeden gördük ki en çok bunda aldandık Ve değişti mevsimler şevke hüzün karıştı Yüzde derin çizgiler , saçlarda kar ışıdı… Telaş içinde çıktı bahardan fasl-ı hazân Koydu kışı kapıya nasıla yetmez izan Asumanın mavisi griye çaldı birden Ve bir fırtına koptu kopacak sorma neden Dünyanın hali dedik birlikte oyalandık Bir masalın içinde hepimiz bir yalandık Hakikati tek ömrün şehadetle son kelam Bir varmış bir yokmuşuz masal biter vesselam… |