Hüznün Rengidışarıda kaygısız çocuk tadında bahar içimde durup durup acemi şair ağlar... devran durmadan döner değişir hep mevsimler benim şiirlerimde her mevsim hep sonbahar! şubat bembeyaz gelinliğiyle… nisan gökkuşağı rengiyle vakur temmuz hep alımlı ve hep kırmızı yaz en sıcak renkleriyle kavrulur… gölgesi şiir veren ağaçlar bile yemyeşil saçlarını bana savurur... çocuklar pespembe oyunlarında gök masmaviliğinin kibriyle mağrur… toprak her desenden türkü her renkten masal bende bütün renkler sarıya çalar... hazanın bu hüznü gelmez işime en renkli mevsimleri alıp düşüme ne zaman baharı taksam peşime bu pervasız mevsim soluk rengiyle gelir mısralarıma konaklar… Mübeccel Zeynep Ünalan |