Adını Vermek İstemeyen Şiir
İsimlerimizin yan yana dizilişi aşkı çağrıştırırdı.
Gözlerimiz birbirine dokunduğunda Yüreklerimiz buram buram aşk kokardı Ben adını tekrarlardım içimden Beş harf, iki hece, hece.. Bilmezdim kaç kelime ile tarif edilebilirdin sen, Karıştırdım, sayısını unuttuğum her gece.. Ve sen gittin aklımdan, git-tin Harf harf, Hece hece.. Sonra oyunlar oynamaya başladık, Birbirimizi görüp, tanımamazlıktan geldiğimiz, Her sokak başında.. Anlamlar yükledik her sarf ettiğimiz, Sıradan kelimeye.. Ben, günaydın derdim Ben daha çok seviyorum, diye karşılık verirdin sen Ve biz, o güzelim masum sözcüklere, Olmasını istediğimiz anlamları yükledikçe kırıldılar, Anlamsızlaştılar Ben seni sevecektim, seni beni, hep, Mutlu olacaktık Saçma bir hikaye uydurmuştuk işte kendimizce.. Sonra gözlerimiz buğulaştı İlk şiir denemeleri gibi Her şey çok mükemmel olmalıydı Bütün mısralar kafiyeli Heceler eşit sayılmalıydı Sen Ben Sen Ben Tekrarladık hiç durmadan, Bir sen Bir ben.. Bilal YAVER |