Kova
Aylardan şubattı galiba
Başları gibi İçimde fırtına Bir kova suda açmış Narin bir çiçek Adını ben koydum Suyundan içerek Bir avuç toprak döktüm İçinde çamur Çamur topraktan sert İçime akan yağmur Yağdı, yağdı Okyanusa döndü içim Bıraktım okyanusun ortasına Kaldı öylece çiçeğim Tan yerine döndü gözlerim Ufukta bir ay Gurup vakti, tüm geçişler Ben, bütün kadınların şairi Aşkın son haline varamamış cismim.. Bilal Yaver |
kutlarım..