SABAH
Sevgilim uyan ben geldim.
Karanlıkların perçeminden düştüm gökyüzüne. Güneşide arkama aldım bak. Biraz soğuk karşıladın beni, zaman kesecek göbeğimizdeki eti. Hangi köprülerden atılmadık ki Hangi mevsimleri geçirmedik sıradan. Bana siz öğrettiniz ihaneti İlişkileri bitirmeye geldim, kapıları açmaya. Düşmanlıkları unutturmaya savaşları başlatmaya. Sevgilim uyan ümitsizliğin çölünden Hiç yer yok mu bana? Biz ön sevişlerimizin istibrasındayken sesin sıkışmış rüyandaki çığlığa. Sevgilim uyan yüzüne dokunmaya geldim. Sen açarsan gözlerini ben gerçeğim. Göğsündeki ağrıları azalttım bak. Ağzındaki acıyı yıkamaya geldim. Sevgilim uyan ben geldim. Gülüşün keskin bir viraj gibi ama, gözlerinde biriken fırtınalar var. Anılarında rutubet,yanağında çiy yüklü bulutlar. Hepsini tebessümünün ufkuyla getirdim. Sevgilim uyan ben geldim En son karıştığımı hatırlıyorum akşama. Bilmiyorum nereden dünden mi geldim. Benim gelişim yalandır sende ama, sana taze sabırlar getirdim.. 2011 |