KALMADI...
Olmuyor bir tanem,olmuyor sensiz,
Elim de kolum da derman kalmadı. Gözümden akıyor yaşlar nedensiz, Yüzüm de tebessüm gören kalmadı. Yıllarca uzaktan,sevmiştim seni, Leyla’nın saffına koydun sen beni. Sabırla bekledim bir gün sevmeni, Sevdin de ne çare umut kalmadı. Aşkını başıma taç eylemiştim, Gönlüm de yerini taht bellemiştim. Uğruna savaşı farzdır demiştim, Ne tahttan,ne taçtan eser kalmadı. Söktüler kalbimi verdiler ele, Olmasın zararım saçında tele, Sessizce giderim,düşmeden dile, Bir küçük umudu veren kalmadı. Kara gözlerine kurbanım derdin, Ömrünü ömrüme feda ederdin, Vazgeçemem senden,dönmem ki derdin. Gözde de,sözde de hayır kalmadı. Gülay Hançer |
Leyla’nın saffına koydun sen beni.
Sabırla bekledim bir gün sevmeni,
Sevdin de ne çare umut kalmadı.
......işte çok anlamlı ve acı gerçekleri ifade eden duygular...........yüreğinize emeğinize sağlık