Kanlı yaşımla doğdun, gülmezsin ben ölmeden
Benim kim olduğumu bilmezsin ben ölmeden
Zehirli bir ok gibi, saplansam ciğerine
Beni öldürürsün de, ölmezsin ben ölmeden………

Her sözün akıl dışı, her tutumun muamma
Affet anlayamadım….! Bu garip savaş niçin
İnsan olduğum için çok kez utandım amma
İlk kez utanıyorum, insan olduğum için……..! g.g




Git diyorsun güzel de gelmedim ki gideyim
Bu nasıl bir cümledir, bu nasıl tatsız deyim”

Sözlerin yağlı kurşun, dilin tutuk tabanca
Sıktığın bilmeceye çocuklar kanar anca

Yeter artık usandım…! yeter gölgemi yerme
Çekicin büyük diye herkesi çivi görme

Başına gelir sonra; sakın kınama derler
Bu karmaşık haline erken bunama derler

Aczin cesaretinde, kabalık eninde var
Merhamet ummam asla eziyet geninde var……

Sanma ki çok söyleyen susandan feyizlidir
Ölçüsüz asaletim sükûtumda gizlidir……

Haydi git dinlen biraz, haydi sabır molası
Yorulmak bilmez misin? Alnı toprak olası

Çağır tüm sülaleni hicive başlasınlar
Karşılık verir isem ölümü taşlasınlar….!

Kızgınım ve kırgınım, değer mi soruyorum?
Farkında isen hâlâ saygımı koruyorum

İbadet edecekken Rabbi’ne gündüz gece
Benimle uğraşmana gülüyorum sadece

Her sözün benden yana, her yazdığın yanımca
Hikâye sıkıntısı çekiyorsun kanımca

Yerime koy kendini ye, yut miden alırsa
Zararlı sen çıkarsın iş mahşere kalırsa

Yenilgi farz olana pes etmek tek çözümdür
Beni benimle bırak bu sana son sözümdür.....