SEVGİYE GÜVENSonsuz bir karanlığın içinde doğdum. Işığı gördüm, Korktum, Ağladım... Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm, Korktum, Ağladım... Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi. Ağladım... Yaşamayı öğrendim gözyaşlarında boğulmadan. Doğumun; Hayatın bitmeye başladığı an olduğunu, Aradaki bölümlerin; Ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim. Zamanı öğrendim zamansızlıkta, Yarıştım onunla... Zamanla yarışılacağını, Zamanla barışılacağını, Zamanla öğrendim... Sevmeyi öğrendim zamanda, Sonra güvenmeyi Sevginin ardına saklanmadan... Sonra da, Güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu, Sevginin; Güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim. Zamanın yıllarımı çalmasına öfkelenmemeyi öğrendim Güvenin sıcaklığında sevgiyle gülümseyerek... Bundandır ki; Kavgalarımı sürdürürken dahi Severken sevilmenin güvenciyle Kendi kendimle barış içinde olmayı öğrendim Öğrenmeyi öğrendim ki; Hayatın benden çalmış/esirgemiş olduğu mutluluğu Yüzümdeki bir tebessümde toplayabileyim diye, Sabırsızlığın kucağında sabrı öğrendim... Ve, en önemlisi de Yüreğimden taşan canhıraş çığlıklar arasında Susmayı öğrendim. …………………. S.S.D ……………………. |