CESED
Gecenin en çaylak dakikaları,
Henüz karanlık zifiri değil, Yıldızlar çalımla ışıldamadan, Soğuyan bedenler farkedilmeden, İmamlar selaya hazırlanmadan; Ölümü zihnimde taşıyorum ben! Hayatın özü bir ölüm orucu, Ruh kapatılmış nankör bir cisme, Şahsına muadilin peşinde cesed; Takvaya besleniyor derin hamased! Her adımda toprakta derin bir çığlık, Çimenler sararıyor her adımımda, Ağaçlar dalları geri çekiyor, Rüzgarlar aksi yönlere koşuşuyor… Kuşlar gök kubbeyi yırtarcasına, Yükseldikçe yükseliyor ben yürüyünce. Habis ruhlar çoktan kuşatmış beni! İçeride, ruhda müthiş faaliyet; Parçalamak istiyor bu ham bedeni! |