giriş ve son bölüm şiirin yükselişini olumsuz etkilemiş. bu kısımlar çıkarılsa daha bir şiir kalacak yazılanlar.

Hayat sırtımda bir kambur..
Gözlerim yüzümde bir zehir yuvası..
Dilim sürekli nefeslerime mezar taşları diken bir cani..
Her biri bitişe mahkum tüm başlangıçların..
Sen bu hengamede tek virgül..
Yarım nefeslik mutluluk…

Elmacık kemiğimden aşağı inmeden buharlaşırken gözyaşlarım;
Bıraktıkları izlerle şekillendiriyor yüzümü.
Çiçekler boyun büküyor ne yana çevirsem gözümü…
Bir nokta hasretiyle sürdürüyor dilim her sözümü…

Gerek yok kitaplarca yazmaya seni..
Derdimi sığdırmışım evvelden tek heceye..
Ben çoktan göz ardı etmişim bu teni..
Yitirdiğim anda seni; güneşi teslim etmişim geceye…

Sana benzettiklerimin ardından yürüyorum..
Kalabalıkların arasından ben hep yalnız geçiyorum.
Ben, hep bende biliniyor.. beni hatırlatıyorum..
Senin bu bilinmezliğinle, her an can veriyorum…

Seni görenler hiç mi sormadı beni..
Merak eden de mi yok uğrunda ömür vereni..
Hayır anlatmadım ruhumdaki veremi..
Kan kusuyor hayallerim
Hiçbir tene dokunmak istemiyor ellerim…!






güzel şiirinizi kutlarım sayglarımla

Tebrikler.Yüreğinize ve emeğinize sağlık.Kaleminiz susmasın.