ÜFLEYİN MUMLARI; SÖNSÜN FENERİM..
Ayrılığın bana düşen payesi
Senden arda kalan, sözümde hüzün.. Elemi bölmekti, gönlün gayesi; Terkettiğin yalan. yüzümde yüzün.. Sesin kulağımda bir hayal şimdi Son sözü çok gördü bana nefesin Aşkıyla ruhumu okşayan kimdi? Duymadığın yalan, sesimde sesin.. Uykuda kapına dayandığımda, Tevekkeli değil beni görüşün.. Soğuk ter içinde uyandığında, Anmadığın yalan, düşümde düşün.. Harlı ateşlere tutsan nâfile Artık mazi gibi kanmıyor tenin.. Bu aşkı kül ettin, sen bile bile.. Yanmadığın yalan, elimde elin.. Sevdan gönle selâm etmiyor artık, Söndürdün kalmadı, gözümde ferim.... Bülbül sustu, gül âh etmiyor artık, Yokluğa bahane bulur dillerim.. Aydınlığın yalan, karanlık yerim.. Üfleyin mumları, sönsün fenerim.. |