Susmaktır eziyetim
Hiç durmadan,soluklanmadan koşsam kafiydi,
Kesindir ki bu koşu bekleyişten hafifti... Kim aşka kafirdi? Kim başka kafilenin neferiydi? Şimdi el tutmalara ahkam kesiyor dilin... Söylesene buna eşlik edebiliyor mu yüreğin? Madem bu kadar iyi biliyordun Bu Adem’i neden yumruğunla yorgun? Geldiysem kapılarını aralamak için geldim Kırk yıl hatrı olurdu içseydim kahvesinden gözlerinin Kılı kırk yarsa da tüm gelişlerim, Aşkın ırk ayrımından nasibini aldı gülüşlerim... Söylesene şimdi neresinden tutayım ellerinin? Ey rüyalarımın b’aşka kahramanı! Tüm fedakarlıklarımı bir kenara atıp söylüyorum ki, Susuşlarıma başka anlamlar yükleme! En büyük fedakarlığımı yapıyorum... Birlikte yapabildiğimiz tek şey susmak olduğundan, Sana büyüttüğüm her cümleye bin sus vuruyorum... Selim Akgün |
Kırk yıl hatrı olurdu içseydim kahvesinden gözlerinin
Kılı kırk yarsa da tüm gelişlerim,
tebrklerr..