Gönül Esintileri
İster istemez;
gözlerden kalbe dolanların esaretinde çırpınıyor düşüncelerim. Gecenin sessizliğinde ben aslında kalabalıklar içindeyim. Şu kalemin gezintisi gibi inişli çıkışlı hayat. Bir gerçeğim var tartışılmaz; ömrüme renk katıyor gönül esintileri. Özlediklerim çok. Nasıl incittim, kim bilir! Bilmiyorum, bilemiyorum. Bir girdabın ortasında dönüp duruyorum bir başıma. Bazen şaşıyorum kendime! Kalıbı buzdan naz çemberine ben de giriyorum öylesine. Sonra, bulutlarımı dağıtıp ısınıyorum doğan güneş ile. Balkon perdesi hırçınlaştı yine, rüzgâr karanlığı süpürüyor. Uyku gözlerimden akarken yarım kalmış sözlerimi rüyalarım bekliyor. 06.05.2011-Ahmet BOZTAŞ |
Sitemi de derdi de kendisiymiş gibi görünse de,hayatı zorluklar yürütüyor...
Harika dizeler...
Kutluyorum dost şairi...