ŞİMDİKanadı kırılmış bir kuş Çırpınıp duruyor şimdi içimde Başka bir tanrının uykusu gözleri Sahi tanrı var mı onu bile bilmiyorum Sen gittin ya… Ellerim zifiri karanlık Çürümüş bir aydınlık, bedenim Suçlamıyorum bıraktığın için bizi Biliyorum başladıysak Elbet bitecektik Ancak Hayata yakışmayan yüzüm ve Yedi yıllık bir oğul var Bekleyecek… Bak şimdi bana Boyunca uzandığın gibi Nasıl da yokum Sadece Ağzıma ılık bir cümle dolup Sövgü oluyorum rastlantılara Metafiziğe felsefeye İmkansızlığa Ve ölüme… Bir de kendime Daha çok kendime Hep kendime… ( lanet olası bir yirmidört ağustos akşamı ikibinyedi ) Erdoğan Ateş |
umarım her şey gönlünce olur
sevgiler arkadaş takibindeyim