GÜL YÜZLÜM
Kara bahtım hiç gülmedi yüzüme
Goncalar vermeden soldum gül yüzlüm Sığmadım bir yere hep kaldım naçar Ben keçeyi suya saldım gül yüzlüm Yokmuş dostum arkadaşım yarenim Kalmamış bir kimsem hatır soranım Çürüdüm içerden belki veremim Hep kahır hep çile yıldım gül yüzlüm Düştükçe yadıma burnum sızılar Yarım kaldı murat dilek arzular Bana engel olan gavat dürzüler Nicesin defterden sildim gül yüzlüm Akşam oldu sabah güneş doğacak Işıkları karanlığı boğacak Behey felek daha var mı alacak Rüzgarda kırılmış daldım gül yüzlüm Tükendi umudum yoktur beklentim Kurudu pınarlar yıkıldı bendim Yüzüme güleni bana dost sandım Saçımı başımı yoldum gül yüzlüm Dedesultan ne olacak bu gidiş Bu çıkmazda varmı ola bir çıkış Bitti ömrüm son dem artık karakış Yetişmezsen bil ki öldüm gül yüzlüm |