CENNETİMİN MAVZERLERİ
Ne saikalar düşüyor,
Ne afaklar parçalanıyor, Bir bir yarıyor yerleri lağamlar, Ve onların üzerine düşen enkaz-ı beşerler, Yedi düvelin gemilerinden yükselen, Top tüfek sesleri inliyor. İşitilen ezanlar şahittir ki; Mühşiddir,zuldür bu cihat. Şühedanın mezarı yok ! Anaların gözü yaşlı, heyhat ! Conk bayırı kan,kesif,şüheda... Tayyare uçuyor üzerlerinde hayasızca, Adem içerisinde mülk, Bir kapıyı açan yok! Vatanı kurtarmak için, ecdat düştü derde, Akıyor şehit kanı, güle dönüyor tende, Var mıdır acep şimdi, ecdadın ruhu sende? Çankkale deyince duygularnırım bende. Süreyya kayıyormehtaptan üzerimize, Arş’a yükselir sesim vatan diye, Allah’u Ekber diyen diller ile, Yazıyor bak, "GEÇİLMEZ ÇANAKKALE". Bayrağı sarsam kefenine, Acın diner mi şehidim? Dinmez... Bin asır geçse de dinmez. Şu ki gök kubbe bayrak olmuş, Sıcacık, örtülmüş üzerime, Dökülen kan göl olmuş, Cesaretle, rahmetiyle akıyor üzerime, Şehidin ahı tutmuş, Yağıyor üzerine, Sen ki canavar, hani dişlerin? Trakya’dan gelsede, Anadolu’ya giremez, Çirkin emellerine mümkün değil eremez, Çanakkale geçilmez, şanlı millet ezilmez. Çanakkale deyince yine gözüm yaşardı, Türk milleti ele ele ne işler başardı. Dünya üstüme gelse toplasalar alemi, İman dolu göğüsler fethi mümkün kale mi? Bak ! Şehidin oğlu, Mevcamevc süzülüyor bayrağın, Gölün, denizin, dudun, kirazın, Kimsede yok, olamaz da torağın, Cennetine sahip çık ! Belki Arş’a değer başın, Arkana Bak ! Ne kadar melek var cenneti korumak için, Biriz, beraberiz, Çünkü biz Türkiye’yiz. |