SESSİZLİK
Yine aldım elime hasret kokan defterimi,
Yazıyorum aşk damlayan kalemimle dizeleri, Gece yarısını epey gemiş, Camdan içeri süzülüp giren karanlıktan belli... Gözyaşlarım ıslatıyor kelimeleri, Çağırıyor sessizliğim mahkum olmuş bedenleri, Ve bi o kadar masum gülüşleri, Radyo’da çalan şarkı bile kederli... Sözcüklere kısılıp kalmak yeterli mi, Yoksa saçmalığın ta kendisi mi , Bilmem belki aşkın kaderi, Beki de sensizliğiN gerçeği... |