Aybüke hanım ( Aşkın sâf hâli)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Yıllarca saklanan bir mendilin geride bıraktıklarıdır .Yaşanmış, vuslatı olmayan, ama değerinden asla kaybetmeyen gerçek bir aşkın bir mendilin rayihâsında yıllara meydan okumasıdır Selam gönlü güzellere selam aşkın sâf hâline
Kazak dağlarında görkemli hâlde Ne şirin gezerdi Aybüke hanım Tam bir Osmanlı’ydı asildi yolda Kibrini ezerdi Aybüke hanım Gülzârın içinde en güzel güldü Felek yâr olmadı acıyla güldü Aldığı mendili sevdası bildi Ağıtlar dizerdi Aybüke hanım Aybüke hanımın bağrında talan En yakın dostuydu yârini çalan Dedi ; “Gayrı bize kavuşmak yalan” Gül içre Gülzârdı Aybüke hanım Ayrı diyarlara savurdu rüzgâr Of derken içinde kavrulurdu hâr Mendili koklarken dinerdi efkâr Ağyârdan gizlerdi Aybüke hanım Yıllar oluk oluk gözünden aktı Oysa ki ümidi hâlâ sıcaktı O yokken saçına tarak yasaktı Eliyle bozardı Aybüke hanım Gerçek vefaların sesi gibiydi Rüyada bâdenin tası gibiydi Sevda bağlarının süsü gibiydi Ruhunu yazardı Aybüke hanım Bazen at üstünde elde asası Kimseden korkmazdı yoktu tasası Göktürk bakışlıydı bozkurt yasası Kaş çatsa üzerdi Aybüke hanım Tam bir Türk kızıydı iffet timsâli Gökte ay gibiydi huzur visâli Mahzûndu melüldü ceylan misâli Dağları süzerdi Aybüke hanım Bekledi beklenen çıkıp gelmedi Yıllar yarasını asla silmedi Özü özge idi onsuz gülmedi Vefada Hazar’dı Aybüke hanım Yorgun dideleri yokladı yağmur Öperek her gece kokladı yağmur Sırrını herkesten sakladı yağmur Gözüne nazârdı Aybüke hanım Hâlâ ellerinde duruyor mendil Adını anarken bir eşi kandil Ömür geçse bile değişmiyor dil Ahdini sezerdi Aybüke hanım Zaman saçlarına aklar kondurdu “Felek felek” derdi; bizi kandırdı Mevla yüreğine sabır gönderdi Mâ’nâda yüzerdi Aybüke hanım Aşkın sâf hâlidir işte bu hâli Bu yüzden Zühre’ydi hâlâ cemâli Haramı bilmedi helâldi dili Tespihte bezerdi Aybüke hanım Beklerken gözünde sönmedi ışk’ı Ukba’ya bıraktı âsûde meşki Şerh etti Makberî işte bu aşkı Duysaydı kızardı Aybüke hanım Makberî…..26/04/2011….21:45…İst |