Susmayı bilmek en zor olanı seçmek kadar cesaret ister

Çaresizlik nedir bilirmisin
... be abim

Umut ektiğin topraklarda zalimler
Depremler yaratıp çatlatır dünyanı
Sağa sola savrulup tutunmak istersin.

Sen hüzünlü akşamlarında bir tek atarken
Yalnızlığını kadehler de yudumlarken,
Çaresizlik içinde ağlamanı izledim

Suskunluk hikayeni gecenin boşluğunda
..... dinledim

Hasret içimizi kemiren piranalar gibi
Sakladığımız duygularıda yedi sanki
Ne zor şeymiş evlat acısı çekmek

Kaç gecedir hesapsız bütün sorular
....öyle halsiz ve bitap düştü ki hatıralar

Resimlere bakmaktan yoruldu kara gözlerin


Gözlerine bakarak yazdım hikayemi
Sen benim sessiz kahramanım
her içtiğin sigaranda derdini de
yanında demleyip içişin yaktı yüreğimi
Ah abim Ah.....................................................

Bu dünyada en şansız kullardan biride sensin galiba
evini başına yıktılar , ocağına incir ağacı diktiler , sen oralı bile olmadın
Suskunluğuna bakıp, derdini aldığın nefesde dinledim
...her gün
Hani işten çıkarılmıştınya babamada söyleyememiştin ya
Anam üzülür diye evede gelmemiştin
iş saatine kadar sokaklarda gezmiştin
evladın hasretinden kıvranıp durmuş
tek kelime bile edememiştin
kadere değil kendine küsmüştün sanki.

Hani bana bir söz demiştin ya..
...................Beni anlamak istiyorsan ağlamayı dene
...................ben kimseye benzemem ben meçhulum




şimdi sana bir itirafta bulunacağım.

hani senin sustuğun o gün varya ben odamda hüngür hüngür ağladım
hani sen işten çıkaran o patronun ayağını varya ben kırdırdım
hani senin ocağını yakan zalimler varya o ocağı da ben yaktım
hani senin dalını kırmıştılarya ben onların ağaçlarını kökünden kestim


Aslında abim bende ben değilim galiba..........







27 NİSAN 2011
AYŞE CANİBERK
GÜMÜŞ KALPLER