YOKLUKTAN!...
Yokluktan
Eli boşluktan Yazıyorum. Çok şeyler geliyor aklıma, Yazamıyorum. Ayaklarım üşüyor; Su çekiyor pabuçlarım. Karnım gurulduyor. Dediğini anlıyorum. Yemek için; Biraz, hayal kursam; Yağmur dursa diyorum. Kuru ekmek baklava , Niyetine; Su çorba yerine. İçimden neler yazmak , Geliyor, Yokluk ve sebebi, Üstüne. Züğürtlük şairlikse bu; Haddim olmadan beni, Şair yapıyor. Hayal kuruyorum, Hayaller! Bir yerlere varamıyorum. Biliyorum boşuna, Hep boşuna; Kafamı konu,komşu işine,benden gariplere Yoruyorum. İçmeden sallanıyorum, Sarhoşum. Karnım gurulduyor, Belli! Şair olmuşum. 1951 Sivrihisar...... Süleyman Üstün |