ne kadar karanlıksa

ovaya
düşen patikanın
dar
kanallarına

ayak
uyduran

her şairin
ipliğine muhtaç bir
şehir
sin

bilmediğin fakirlik burda...

en
sert mizacına bürünmüş

umutsuz
sabahlardan keyif alırken

zamanından önce
yolunu değiştiren bir trenin sürücüsü
olsa
olsa

hayalettir

kır
beyazla ve hatta sarıyla bile söz etmekten çekinirken
bir anaydık belki
değilse oğul

ince sazlar …
hep bu saatleri sever…

rüzgar (ölü) dişi resmini çizerken
karanlık tarlaların
da

beklenmedik bir yeşillikti
ama
emin olunmadan şiir bulur muydu
veya
hangi buluttan medet umar bir kuş yüreği
de
sönerdi kuşluk vakti…

yani
siz kadar anlam ise dünya
biz
kadar da günahtı
yummak gözleri

geçmek değil
susmaktı
olsa olsa…

bu
iki satırlık
saray mutfağı (lokumlar )tarihinden

ne

bekliyelim şimdi
ne
umardınız da
ne
kadar getirilmiştik
ta


nerelerden



AnarZalem


Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcisine aittir