Zor Kale Yoktur...sadece insandı
fırsat kalelerinde
eğilir kuyuların; kendi derin sesinde... nasıl ki inmiş şimdi ruhlar kafesinden çıksın pembe yorganına yemyeşil döşek. sallansın! zaman... kendi boşluğuna serilsin... artık değmesede olur ilahi dilin! ne satır önünde ne arası susmadan. LaraAçanba (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
eğilir
kuyuların;
kendi
derin sesinde...
susuyorum
şahane