EY HAYAT
Hayat bana hiç gülmedi
Yalnız olduğumda ağlardım Birileri varken yanımda hep gülerdim Yalnızlığıma sarıldığım gecelerde Hayatın derin kuyularındayım şimdi Çocukluğumdan hiç birşey kalmamıştı Yapmak isteyip de yapamadıklarıma... Evimizin o sıcak mutluluğuna Kardeşler arasında itişmelere Anlamı olmayan şakaların Şimdi gözlerimi yaşartıyor Buruk gülümsemeyle Pişmanım şimdi ……. Şidetli rüzgarlara kapılıp gitmişim İçimdeki hayat yolculuğunu yaparken Geçmişte kalmış bütün hayallerim Kim bilir ne zaman hatırlayacağım Yaşayamadıklarımı bir daha Yıllarımı harcadım Kimbilir kaç defa yan yana geliriz Kaç kere güleriz ey hayat hiç gülmedin bana CEMAL CEBE 25.04.2011 |