ŞAİR

Yüreği cenette’ki kevserin aynısıdır,
Gözleri yüreğini yansıtan aynasıdır,
Gördüğü alem aklın işlevden caymasıdır,
Bu yalancı dünyayı gerçekçi görmez şair

Duyguları içine sığmaz’da taşar ama,
Şahlanıpta ağrıyı torosu aşar ama,
Kendi yarı aç yada yarı tok yaşar ama,
Yinede gururundan bir ödün vermez şair

Yaşadığı sevdalar efsanedir destandır,
Yare yakıştırdığı al yazma mor fistandır,
Ayrılığa hasrete tuttuğu bu yastandır,
Boynu bükük kalırda huzura ermez şair.

Vefalıdır aşkına bütün ömrünü adar,
Göğsünde taşıdığı nemrut zigana kadar,
Kendisi zalim yardan zehir zemberek tadar,
Sevdiğine gül gibi bir fiske vurmaz şair.

Ne varsa bu üç günlük ömre yaşama dair,
Hepsini sol yanında biriktirir ve sair,
Kalemi bülbül olur şakır’da şiir şiir,
Diliyle böyle rahat bir cümle kurmaz şair.

Nihayet öldürse aşk gözünü kırpmaz kaçmaz,
Aç kalsa açık kalsa namerde avuç açmaz,
Duygusu sel olurda boşa savurup saçmaz
Satırlara bağışlar hesap’ta sormaz şair

turgay coşar