Senden önce, senden sonra...
Senden önce de maviye çalardı gökyüzü, ama bakmazdım
Görmezdim kuşların kanatlarının uçarkenki süzülüşlerini Elmaydım, bir tarafım yarımdı, etkisizdim çarpma işleminde Bilmezdim gecelerin sadece yalnızlar için soğuk olduğunu, Utanmazdım, bırak erkekliğimin insanlığımın zaaflarından bile Annesiz öksüz, babasız yetim, sensiz ben herhangi biriyken Şiirsizdi kelimelerimin anlamları da… Vücut bulurken aşk tepeden tırnağa bende, titremekte her yerim Gördüğüm her renk kendine tonlanmakta, bedenim çıra neye dokunsam yanmakta Dinledikçe sesler bestelenmekte, tüm kokular teninde ıtır ıtır açmakta Ve doğururken aşk kendi kendini, her seferinde seni sevdiğimi söylediğimde Nice tadılmamış tatlar kazanmakta hayatın anlamı Dünde anılar, bugünde an’lar, seninle yaşanacak yarınlar biriktirirken Kelimelere ihtiyacı yoktu şiirin de… |