Kedi değil bu: Kaplan!Kedimle hasret gidermeye çalışırken oynadık, Zaten durduğu yok, bitsin bu hareketlilik artık, Kollarımda yer kalmadı, her tarafı çizik çizik, Güvenim kalmadı, vur-kaç dönemini getirdik… Ben oyunda olmayınca masanın üzerine çıkıyor, Orada annemin yaptığı dantelin üzerine yatıyor, Gözlerinin çakmağı biraz sönse de güvenemem, Yeni bir saldırının nereden geleceğini bilemem… Az sonra kahvaltı yapacağım ama o da zor bana, Mamasını bitirdi, burnunu sokacaktır tabağıma, Ondan mı korunsam, kahvaltı mı yapsam, zor, Bu kediyi aldığım yere götürmek gerekse de zor… İşte geldi yine, yanağımdan bir öpücük alacak, Ne zaman tavır yapsam halimiz böyle olacak, Zayıf tarafımı biliyor, işini de öyle, esiri oldum, Kendi ellerimle kendimi onun hizmetine sundum… |