AVUNMA VAKTİBir rüzgarın arsız kaygısız hırsız esişlerinde tanıdım seni peşinden koşup yakalayamadığım depo edemediğim bir hava dalgasıydın akıl koridorlarımda esiyordun yokluğun oraları dolduruyordu… oysa ; seninle canlanacak bedenim uyuşmuş beynime sensiz tekrarları unut sinyalini vermeye başlamıştı gerisi öğütme vaktiydi tenlerimizi şimdiki zaman ise avunma vakti... |
...Güzel tesbit, güzel şiir, kutlarım.