TAŞLAMA DERSİ-IIBazıları adetâ gölgelerini taşlar Söze ya eşek ile ya katır ile başlar Peşine devam eder, inek, öküz, at, ayı Adam şair değil de sanırsın sanki dayı Hele diyenler yok mu şerefsiz, dümbük, dürzü Kaldırıpta başına indireceksin gürz’ü Taşın ne güzergâhı ne adresi bellidir Ama kendine sorsan fiyakası ellidir Üç beş kişi alkışlar yalandan verir gazı Saymaya devam eder, yılan, çıyan, it, tazı Koltukları kabarır, krallık ilân eder Yazık şiirlerine burda oluyor heder! Saymazlar büyükleri, sevmezler yağızları Argo kelimelerle doludur ağızları Sanki cenke çıkarlar silahlanıp, atlanıp Pohpohlarsan sevinçten uçarlar kanatlanıp! Hayvan isimleriyle kedi, köpek ve sair Ne taşlama yazılır ne de olunur şair Birazcık edep lütfen, inanın ki çok ayıp Sevgi kalmamış sizde, saygı ezelden kayıp Ya doktora görünün, ya okuyup üfürün Sorarım bir şiirde ne işi var küfürün? Ne sinir yapacaksın, ne kızıp azacaksın Bu işler zekâ işi, inceden yazacaksın! . |
Saygılar..