BİR ADAM
Meze ile donanmış, meyhane masasında
İçki dolu bardağa, akıyordu bir adam... Kırağı yemiş gibi, melâmet tasasında Mumyalanmış kalbiyle, bakıyordu bir adam... Kimsenin bilmediği, belki bir derdi vardı Ne kadar alkol alsa, ona en büyük kârdı Sancılı bir şekilde, ’saat kaç’ diye sordu Sigarayı kederle, yakıyordu bir adam... Ne farkeder yaşasa, ha köşkte, ha sırçada Gece ile gündüzü, gizli siyah fırçada Kemancının çaldığı, her hüzünlü parçada Usul usul gözyaşı, döküyordu bir adam... Hali perişan idi, yorgundu ve bitkindi Kadehinden bir yudum, aldı sonra yutkundu Mecnun olan gönlüyle bir Leyla’ya tutkundu Sanki kalp travması, çekiyordu bir adam... Gecenin dehlizinde, tek tek söner ışıklar Aşıkların halinden, yine anlar aşıklar Sevda bir kazanda aş, insanoğlu kaşıklar Vakit ilerledikçe, çöküyordu bir adam... ASİYE ALEV AKBOĞA |
Şiirlerinizi keyifle izliyorum..
Kaleminiz ve yüreğinizi kutlarım...
Saygılarımla..