UYANIŞ...
Bütün noksanlıklardan münezzeh yüce Rabbim!
Bir zerre lütfun siler nice yüzbin günâhı. Sahipsin akıl almaz sınırsız güce rabbim Kudretinle var eder uçurursun cenâhı. O risalet mülkünün ilâhı padişâhı Eyvan kapılarından rahmet ile yağandır. Tesbihi terennümle anar kâinat şâhı O’ki; evrene değil kul kalbine sığandır. Toprakla hakir sudan yaratınca insanı Üfledi bir nefesle surete sızdı rûhu. İlminin ululuğu uyandırırken anı Şanını kavramakta aciz aklın gürûhu. O öyle bir Hâlık’ki; ey yolcu dur da düşün! Tohum ağaca döner gökten hızla iner su. ’Gözetleme semtinden’ hikmetle gelir aşın Merhâmet sâhibine zâta yakışan da bu. Ey yoktan var eden Rabb mühür senin elinde! Kalp gözünü genişlet yarasını sar Tin’in. Nebi’ye selâmları sakla müjde ilinde Hayat pınarı kurur aşkı tatmayan tenin... ASİYE ALEV AKBOĞA |