sen aklıma düşdükçe
İstanbu"a gelen bir leyleğe özeniyorum..
açıyorum kanatımı
akıyorum maviliğine
senli cümleler dökülüyor beyaz duvaklı kağıda


İstanbul"un kirpiklerinde bir kız çocuğu üşüyor
git gide uzayan özlem yanığı mavi düşler
sana gelen her kuşa
bir saç telimi bırakıyorum
büyüyorum
vuslata geç kalan zamana inat
kalemimi darağcına asıyorum

sen aklıma düştükçe
faili meçhul cinayetlerin sanığıyım
zamanın kısır döngüsü kirletiyor küçük kızı
yüreğinle temize çek
sorgusuz
sualsiz kabul et beni cancağızım
düşüyorum.
boşa atılan kuru karanfiller gibi ruhum
düşmeden yüreğine düşüren can sızım
bakışlarında avut
maviliğinle büyüt çocuğu

sen aklıma düştükçe
sana giden yolları büküyorum kendimi
bir heybeye sığdırıyorum yüreğimi/yüreğini
dolduruyorum benliğimi
hiçliğimi
küçük bir bedene sığrıdırılmış koca bir yürek
Emirganda rengarenk balonla bekleyen küçük kız
göklüğün maviliğini serpiştir
akşamın kırmızılığını

bendeniz
aciz bir kâlemkâr’dim senden önce.
kırmızılığını kaybetmiş
unutulmuş kız çocuğu
kuyularda bir karanlık
tarih sayfalarında silinmiş ayak izleri
sen geldin
Azrailden önce
suratıma kapatılmış vuslat kapıların aydınlığına bıraktın cemalini
solmaya ramak kalmış damarlarıma “ can “
buğday coğrafyadaki çorak tapraklarıma “ su “ oldun cancağızım

Kenan ilinde Yusuf"u kaybetten “ Yunus “ oldum
sustum
sustukça bir sevda gebe kaldı

sen aklıma düştükçe yetim alfabem
sözcük cümbüşlüğüne gelir

“ Seni Seviyorum can sızım”

şimdi beyaz duvaklı kağıta ağıtlar döken kalemim
bu sevdanın koynunda
uzun bir yol oluyor harflerim
senli cümlelerimde
Marmara da demliyorum yüreğimi
kucağımda Leyla’nın büyüme heyecanı,
maviliğine büyüyorum cancağızım

Hafız Şirazî oluyorum sonra..
sevgimi en güzel o anlatır
Ellerimiz bellerimize kavuşup,
Rengini kaybetmiş gökkuşağına vuslatı boyuyoruz
Balonların delice bırakıan küçük kız çocuğu

32 harfi beyaz duvaklı kağıda yansatan Şems"im

sen sustukça ben sana susuyorum cancağızım
dudaklarımı kurutmadan
kirpiklerim sümbül kokulu bulutlarından sağılmış özlem kristalleriyle
bir damla “ vuslat “ ikram eden sevgili..


An siyeh çerdeki şîrînî-i â’lem bâ ôst
Çesin i mey-gun leb-î handan dil-İ hurrem bâ ôst diyen ben kul
özlem tuzları dönen hallerimi saklarken yüreğimde
ism-î nâzımına ithaf edilen her harf düştükçe kalemime
maviliğinde büyüyorum sana

Azrail’in sütbayez kanatları sarmadıkça ruhumu
sana yürüyorum cancağızım
susadıkça
Marmara’nın tuzlu dudağında
dudağım
gece karası gözlerinden geçiyorum hicranı .
kana kana içiyorum maviliğini

gordion

19/04/2011


Not:
An siyeh çerdeki şîrînî-i â’lem bâ ôst
Çesin i mey-gun leb-î handan dil-İ hurrem bâ ôst
Günümüz türkçesi ile
O esmer güzeli dünyanın bütün şirinliğinine
şarap renginde güzel gözlere,gülümseyen dudaklara
neşeli bir gönüle mâliktir.