Adnan bey, bu yorumunuzu olaki sizi takip eden bir bayan okursa vay halinize!
evde kaldığınızın resmidir ((:

işin espirisi bir tarafa Allah uzun ömürler versin annenize, babanıza da Allah rahmet eylesin. mekanı cennet olsun inşallah.
annenizi tanımıyorum ama sevgilerimi ve selamlarımı söyleyin ona. benim için öpün annenizi...
benim annem uzaklarda )):
kalın sağlıcakla.

Canım annem aramazmıyım hiç..o benim herşeyim..iki yıl evvel kayıp ettim canım babamı..şimdi annemiz tek göz bebeğimiz..zaten annem benim yanımda kalıyor ,gitmesinide istemiyorum..anneme ev senin evin mutlu ol, istediğni yap istediğni yapma .gelin yok kaynana yok. mutlu ol diyorum..o bana eski köy yemeklerinden yapıyor..her defasında da yaptım ama severmisin oğlum demeyide imal etmiyor..Allah tüm annelere can sağlığı ve uzun ömürler versin..saygılarımla

teşekkür ederim yorumunuz için. onur verdiniz sayfama sağ olun.

bu sabah annelerimizin kulaklarını iyi çınlattık vallahi. ((:

yorumunuzda yazdıklarınızın hepsine katılıyorum. eskiden bu dönemlerdeki gibi boşanmalar olmuyordu... insanlar daha sabırlıydı...
millet olarak örf ve adetlerimize daha bir bağlıydık. zaman içinde örf ve adetlerimizden uzaklaştığımız gibi bunların peşi sıra bizi takip eden inançlarımızdan da uzaklaşıyoruz... bir toplumda inanç eksikliği var ise o toplum bitmiş demektir bence...
evet geçmiş yıllarda annemin yaşantısı canlanır hep gözlerimde. annem vefalıydı, cefalıydı o tam bir karadeniz kadınıydı... dişinden tırnağından arttırırdı, ilerisini düşünürdü her zaman... hep okuyamadığı için acı çekerdi benim annem. hep bu yüzden gözlerine yaşlar dolardı, derin düşüncelere dalar ve derin derin ağlardı.
evet annemin ekonomik özgürlüğü yoktu, yoktu ya ondandı sırtındaki taşıdığı çileleri...
nasıl taşırdı onca çileyi hayret ediyorum. hep susardı. susardı...
o sustukça dünya daha çok onun omuzlarına çöreklenirdi.
ama onca çileye rağmen hep bizim için dayandı. sabretti. hasta oldu.
sırf bizden ayrılmamak için, evlat sevgisinin yangını hiç bir şeye benzemez çünkü
zaman geçiyor ve annemi çok daha iyi anlıyorum, ama sevgi emek işidir, fedakarlık işidir. emek verilmiyorsa bir işte, çaba harcanmıyorsa, fedakarlık yapılmıyorsa o sevgi değildir, kazanç değildir bence...
kadınlar çekiyorsa hep güçsüz olduğu için çekiyor ve eziliyoır...

şiire sıra gelince şiirim bir 'kurgu' idi.
yaşanılarak yazılan bir şiir değildi.

tekrar tekrar teşekkürler ediyorum size.
birazdan sizde bende annelerimizi arayacağız herhalde.
allah sizin anneciğinize de benimkine de, hepimizin annesine ve ailesine sağlık, mutluluk ve rahat bir yaşam nasip etsin
selamlarımla.