Bu âlemde sevenimden daha çoktur sevmeyenim
Sebebiyse gâyet açık; su katarım pişmiş aşa!
Bunun farkındayım ama ne yapayım, böyle genim
Ona buna yağ yakarak olmam gönüllerde paşa
Aslında sevgi doluyum, istemem kimseyi kırmak
Suçumun da farkındayım; hep gerçekleri haykırmak

Şiire konu seçerken asla kimseyi ayırmam
Sırf şirinlik olsun diye niye yazayım boşuna?
Bu benim dostumdur diye taraf tutmam ve kayırmam
Görün ki acı gerçekler gitmez çoğunun hoşuna
Eleştirilsem de buyum, üzülmem ve duymam keder
Benim ikinci yüzüm yok, eden böyle kabul eder

Bu güne dek hiç yazmadım tek bir kalbi kırmak için
Yaptığım şey hataların üzerine parmak basmak
Ama kırılanlar olur, bir anlam veremem niçin?
Farklı görüneyim diye değer mi kendimi kasmak?
Doğru bildiğimden şaşmam delinse bu yolda postum
İşte tüm bu sebeplerden azdır ama özdür dostum

İsterseniz deli koyun siz bu çırağın adını
Kimse kusura bakmasın yanlışa doğru diyemem
Alın terimle kazanıp çıkarmak varken tadını
İşin kolayına kaçıp elin hakkını yiyemem
Sakın demeyin bu bencil, adam kendine tapıyor
Tek suçum maske takmamam, bana alerji yapıyor


-Bu kadar çok konuştum ya, yok mu benim hatâlarım?
Elbette var herkes kadar, melek değil atalarım-

.