Evet evet!Deliyim artık.
Ben,
Boş bir odada tek başıma köşe kapmaca oynuyorum.. Yalnızlık, dört köşede de boy gösteren bir kabus gibi. Ve ben mendil satan her çocukta kendi acımı görüyorum. Delirmek, bir hastane odasında duvarlara “Ölüm var!” mı yazmak acaba? Geçmişin okyanusunda kramplar giriyor ayaklarıma ! Yollar çakıllı buralarda. Sen binince geçmişe doğru hızla gidiyor işte otobüs. Ziyan olmak için çabalıyor insan sanki! Ne kadar da korkunç! Bir şehir daha can çekişiyor ! Tanrım! Tanrım sen ne güzelsin öyle. Beni de al yanına. Evet evet; Beni erken öldür! Birazda karizmatik olsun, Mesela kalbimi piranalar yesin, Geleceğin okyanusunda… |