3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1682
Okunma
Ben,
Boş bir odada
tek başıma
köşe kapmaca
oynuyorum..
Yalnızlık,
dört köşede de
boy gösteren
bir kabus gibi.
Ve ben
mendil satan her çocukta
kendi acımı görüyorum.
Delirmek,
bir hastane odasında
duvarlara “Ölüm var!” mı
yazmak acaba?
Geçmişin okyanusunda
kramplar giriyor ayaklarıma !
Yollar çakıllı buralarda.
Sen binince
geçmişe doğru
hızla gidiyor işte otobüs.
Ziyan olmak için çabalıyor insan sanki!
Ne kadar da korkunç!
Bir şehir daha can çekişiyor !
Tanrım!
Tanrım sen ne güzelsin öyle.
Beni de al yanına.
Evet evet;
Beni erken öldür!
Birazda karizmatik olsun,
Mesela kalbimi piranalar yesin,
Geleceğin okyanusunda…
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz