Anne...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın O gece bir deli hasret çöktü üzerime..
Ve rahmetli annem için, bu mısralar döküldü yüreğimden... Biliyorum hiç dinmeyecek bu sızım... Her geçen zaman kabuk bağlatacağı yerde, daha da kanatır gönül otağımı... Binlerce kelime tükettim yokluğunda Avazım çıktığı kadar haykırdım, gecenin kör karanlığında İçimde sana dair ne varsa Haykırdım gecenin koynunda çığlık çığlığa Ne zaman bitecek bu hasret? Ne zaman kavuşacağım sana? Bu deli yangın ne zaman sönecek? Ne zaman kavuşacağım huzura? Hiç bir zaman cevabını bilemeyeceğim bu soruların Yüreğim alabildiğine yanacak, dinmeyecek yakarışlarım Her gün aynı acıya uyanacağım Ve her gece, aynı acıya sarılıp uyuyacağım Daha kaç gün böyle geçecek sensiz? Bu hasretin vuslatı ne zaman dolacak? Gül kokunu ne zaman çekeceğim içime? Ne zaman öpeceğim pamuk ellerinden? Bu hasretlik ne zaman bitecek, ne zaman bitecek Anne...?! 20/02/2011 byHaktan Şiirimi seslendiren Sayın Mirage (Özlem Ayral)’a sonsuz teşekkürlerimle... |