Kahretsin...!
Nedir bu çıldırtan sessizlik?
Kulaklarımı sağır edercesine bağırıyor yokluğun Nedir bu nefesimin daralışları? Boğuyor beni suskunluğun… Penceresiz bir odaya hapsedilmiş gibiyim Nefes alamıyorum.. Daracık bir odada, oradan oraya savruluyorum Duvarlar üstüme üstüme geliyor Boğuluyorum… Derin bir nefes alıyorum sigaramdan Dumanında hayalin beliriyor Seni izliyorum hayranlıkla Ve bir tebessüm yerleşiyor dudaklarıma İnceden bir gülümseme yansıyor üzerime Hayalin bile, bir başka tesirli Siliveriyor, üzerime çöreklenen duygu zehirlenmesini… Ben benimle boğuşurken Bir yandan sana olan hasretim depreşiyor Şizofren düşüncelerde yitiyor benliğim Çılgın bir sevda seline kapılıp gidiyorum Ve sonrasında içeriden gelen sesle irkiliyorum Uyandırıyor beni gerçeklik Yoksun… Yanımda değilsin… Kahretsin… 23/03/2011 byHaktan |