Selam söyle öz bebeklerime
Yorgun düştü yüreğim
Ben gururumu hiç bu kadar ezmemiştim... Titrek bir mum ışığının gölgesinde, Ve boğazımda oturup gitmeyen umutlarımın hevesinde Öksüz kalacak bir şiire başlıyorum şimdi yine... Parmak izlerin başka ellerde gizli Ve anladım ki izlerin yine o ellere hevesli... Zincirlere vurmak isterdim gitme diye seni, Ama bilirim zorla kurulmaz yürek meclisi... Tüm oylarımı sana adamış olsam da, Bil ki egemenliğin için yıkarım bu Cumhuriyeti! Cevapsız sorularım çelme taktı gülüşlerime Sorma neden gülmüyorsun diye... Sana olan tüm duygularımı dolduracağım heybeme, Bulursam gözlerinin olmadığı bir memleket, Topraklarına gömeceğim,annelerini bilmesinler diye... Şafak beklerken gece kıyafetli günlerde, Kıymetli şafaklar görmüştüm gözlerinde Gıybet etme sakın sevgili, Gurbete katlanamadım, Katlanıp katlanıp,ceplerine sığamadım... Gidiyorum şimdi yalnızlığın en mahrem yerlerine Diyemiyorum beni bekleme diye, Durakların istikametime ait olmasa da, Dudaklarını sakla yine de istikbalime Ve selam söyle gözündeki öz bebeklerime... Selim Akgün |