DÜŞÜMDEKİ SEVGİLİYE
Seni gördüm düşümde dün akşam.
Yüzünde bir tebessüm sanki gülüyor gibiydin. Hiç konuşmadan sakin bir tavırla, Sanki karşımda oturmuş beni seyrediyordun. Sonra birden ağlamaya başladın, Gözyaşların sanki benim gözyaşlarımdı. Sitem ediyor gibiydin sessizce bana, Bense sana ulaşamıyordum. Gözlerin kızarmış rahatlamıştın ağlayınca, Sitemin sanki sevgiye dönüşmüştü birden. Sensizliği unutup bir an bu düşümden, Ağlayarak uyandım sana olan hasretimden... Nevzat KÖKÇAK 09.07.1987 |