Hasretinle yanıp tutuştum yine bugün,
Bedenimi özgürlüğe salıversem yeniden,
İdamlık bir mahkum şimdi yüreğim,
Yine seni düşünüyorum, çoktan geçtim kendimden.

Bitip tükenmez bir rüyadayım sanki,
Yalnızlığın mahkumu olmuşuz dört duvar arasında.
Köhnemiş duygularımız soğuk ranzalarda,
Boşa kürek çekerken yorulmuşuz hep hayatta.

Garip mahkumun halinden kim anlar,
Onun gözyaşları ancak düştüğü yeri yakar,
Kara yazı yazılmış bir kez alnına,
İş işten geçmiş, zaten çoktan pişmanlar.

Şimdi daha çok seviyorum seni inan,
Çok güzel bir ceza bu bir bilsen.
Gecem gündüzüm, içim dışım yalnız sen,
Müebbet hapse mahkumum sana olan sevgimden.

Kader mahkumun olmuşum senin bilmeden,
Boğulup ölmüşüm gözlerinin ferinde.
Günler geçmez oldu artık sensiz inan,
Özlenen şafak gibi, kavuşsak seninle yeniden...

Nevzat KÖKÇAK
12/10/2014