Sen gittin öksüz kaldım, zaman durdu ses sustu.
Suyu kesmez kör bıçak, sinemi nasıl kesti.
Canım alsa razıyım, işkence etmek kastı.
Adın dilimde tespih, yürek yanıyor kordan.
Haydi, tut ellerimi, kaldır düştüğüm yerden.

Ömür dediğin bir gün, akşamı beş geçiyor.
Mevsimler hız kazandı, kanat takmış uçuyor.
Güllerimi don vurdu, sade diken açıyor.
Canandan vazgeçilmez, geçiliyorken serden.
Haydi, tut ellerimi, kaldır düştüğüm yerden.

İçimdeki yangını, söndüremez yağsa kar.
Sinem dilim dilimdir, tabip ol da yaram sar.
Aşkın merhemi sende, dermanı olup da sür.
Alev aldım yanıyor, yüreğimdeki hardan.
Haydi, tut ellerimi, kaldır düştüğüm yerden.

Bahardaydı düşlerim, vurgun yemeden önce.
Kışlara teslim şimdi, yüreğimdeki gonca,
Tek seninle dillenir, seninle açar anca.
Kutsal bir haber gibi, çağrı beklerim yardan.
Haydi, tut ellerimi, kaldır düştüğüm yerden.

Bırakma ellerimi, tökezledim kaç kere.
Yanımda sen olsaydın, düşer miydim hiç yere?
Senle refahta gönül, seninle düşmez dara.
Secdeye vardı sevdam, eser kalmadı kirden.
Haydi, tut ellerimi, kaldır düştüğüm yerden.

1 Nisan 2011 Antakya

Mahmut Çetin Zorba
ŞİİRİME SES OLAN SAYIN AKIN ÖRSMEN’E TEŞEKKÜR EDERİM