Siyehkar...
Gözlerimle başlıyorum sessizliğime susarak
Özlüyor kalbim sen Ben Siz… Düşüncesellerimde tıkanıyor bak gaipteyim Nefes alıyorum adın şiirin ilk beyti Bendi m Adım falezlerin kalbine işlemiş Dalgalarıma sarılır üşürüm şaf akla Azalır yolculuklar kaybolur birden Genleri oynanmış yollarda çare Siz İm… Şem’-i pervanem melanettim Bad-ı günüm vebalettim Sefa Lettim... Zülüflerin ucundan bakarken Hallerinin siyahlarında esirim Saçağınla Anla… Nergislerine bürünüp kaddine tutuldum Salınan ben mi cümlelerim mi hecelerim Ellerim… Le… Bakışların gün geçtikçe canımı acıtıyor Peykanlar saplanıyor bedenime Demin Ölendim… Yaşamak sadece ölmek demek değilmiş Yitirilen sadece öyle sanmak Yanarak Anmakmış… Tırmanmak tırnaklarından mah yüzüne Ankebut misali olurum o anlarda sonra çağlar ağlarım ağlarımda… Geçen tüm anlarıma bir keşke yüklüyorsam Zaman dilimleri değil kaybolmayan yüzün Hüzünle Güzümdedir… Her mevsim sonbaharda yaşanılası gelecekse Bırak yaprakların benimle kalsın Geriye ne varsa Bırak son nefesimi alsın… |