BÜLBÜL-İ ŞEYDA
*Bülbül-i Şeyda
Kendi söyler, kendi dinler, bizim bağın bülbülü Tüm çektiği tatlı dili, başa belâ olsa da... Gül dalında inler durur, göremez gonca gülü! Bâki kalan bu kubbede, ondan kalan hoş sedâ... Ateş düşmüş gülistana, kanıyor kızıl güller. Yanan bu aşk ateşinden, kavruluyor bülbüller. Bu solan bahçede ses yok, lal olmuş tatlı diller Hani nerde gonca güller, nerde bülbül-i şeyda? Isparta/Gülbahçesi-2009 Halil Şakir Taşçıoğlu |