BABABilmem kaç çocuğa şefkat gösterdin Sevgini özenle verirdin baba Bencillik yok sende, ihsan isterdin Nefret defterini dürerdin baba Arkamda dururdun yüce dağ gibi İnsanlık örerdin sağlam ağ gibi Hızla ilerlersin aydın çağ gibi Parlayan ziyayı görürdün baba Arzundu benimle etmek iftihar Dinin senin için olmuştu medar Yanımda sen idin asıl bahtiyar Gerçek aşkı gönle sererdin baba Takdire şayansın, n’olur bunu bil Sırf ilim uğruna gezdin hep il il Kızına derdin ki, menfileri sil İremden çiçekler dererdin baba Küçük kızın Havva yolun gözlüyor Hicrân acısını kalpte gizliyor Hidayet denince seni özlüyor Daim doğruluğa yürürdün baba Havvanur YAVUZ YAŞ: ON DÖRT |