Yedi Tepeli Şehrim
Yedi tepeli şehrin doruklarında kaldı sevdalarım
Martıların gözyaşlarıyla dökülüyor boğaza anılarım Balıkçıların ağlarına takıldı gönül kırgınlıklarım Kanıyor kalbim yedi tepeli şehrin varoşlarında Fatih’ten ezan sesleri yükseliyor Son sevdamın ruhuna son bir Fatiha ellerde Dudaklarda tereddüt var amin derken Yolculuk vakti geldi artık Yedi tepeli şehrimin ardından bakarken Bir damla gözyaşı düşer gözlerimden Çarpar Üsküdar sahiline Oradan da fakir bir balıkçı kulübesinin Hayatı bir bardak rakıya sığdırmış yaşlı amcanın gözüne yolculuğuna son verir yedi tepeli şehrin Bir bardaklık servetinde… A.kadir Üstündağ |
Saygılar...