Yâr her gece yokluğunun cengine
Bir ihtilal, yaptığım an senindim!
Yüreciğim gene düştü yangına
Kaşın hilal, yaptığım an senindim!

Ölüm yolda yerle bir et kinini
Bana sakla boynundaki benini
Kabul etsen Muhammed’in (s.a.v)dinini
O gün Bilal, yaptığım an senindim!

Hiç yüzüne hayırsızsın dendi mi?
Aşk bilmezler bileğini yendi mi?
Haritaya benzetmişim kendimi
Perişan hal, yaptığım an senindim!

Yer-gök şahit ben haddimi aşmadım
Sensiz bir gün okyanusta taşmadım
Haramlığın meydanına koşmadım
Hakkım helal, yaptığım an senindim!

Sen tarihin sayfasında kahraman
Senin ile vuku buldu din-iman
Yüreğime kan sıçrardı bir zaman
Sana celal, yaptığım an senindim!

Düşüncemdir incelerin incesi
Neye varır bu vuslatın sencesi
Saçım aktı, gözüm kördü, öncesi
Dilimi lal, yaptığım an senindim!

Vebal alma öz canımı yiyerek
Gözden düşme fesatlığı giyerek
Kurtuluşa ermelisin diyerek
Bir ilmihal, yaptığım an senindim!

Ben kanında var olmuşum, kanım em
Benim için sevecekse gam yemem
Çoçuk gibi ağlamanı istemem
Seni ihmal, yaptığım an senindim!

20 / Eylül / 2010

Gökan Öztürk