Kurşunî renkte bir ölüm
Bizim oralarda ölünün arkasından
Öyle kötü şeyle konuşulmaz derler... Şimdi bir ırmak gibi yatağını, Genişletti ve akıp gitti buralardan Ne önüne set çekebildim Ne de dur diyebildim... Kursağıma düğümlenen acını Ne de ben oradan çıkabildim. Akşam kokan aydınlıklarımda Son demimi yaşadı bu adam Ve kalbimde bir karıncalanma başladı Hissedemediğim tenimdi yanlızlık Nefes bir duman gibi çıkmak ister Punaradan... Ardıç agacının dallarına ölüm konardı Öterdi kimsenin anlayamadığı bir sesle Ve ölüm avcıları kovarlardı onları Uçardı ölüm, gider başka dala konardı Ne yapsan imkansızdı... Hele birde ölümü öldürmeyi dene... Kurşuni bir renğe bulanırdı geceleri Oturur ateşin yanışını seyrederdi ölüm Kediler ona eşlik ederdi soğuk kış geceleri Bazen kediler uyur ölüm uyumazdı Ateşin çatı sıcağında. Uyumaz beni de uyutmazdı... İşte böyle anlarda yokluğuna isyan ederdim Yüzüne söylemedıklerimi arkana söylerdim Ama aklımda tek bir söz kalırdı eski sözlerden Ölünün arkasına kötü konuşulmaz... Benim acılarımın ağrısı kalbe vururken Ölüm karşıma geçer tesbih çekerdi keyfinden Ve ben bu katil ölümün beni öldüreceğini bilip Şiirlerimle kanıtlar yazardım ortalığa... Bazen eskiden bana söylediğin bir tebessüm Isıtırdı içimi, koca şöminenin ısıtamadığı Ve ölüm çıkardı her nereye baksam Görmemislikten gelirdim ama nafile... Uyuyamazdım uzun kış geceleri Birlikte çektirdiğimiz ölüme bakardım Pardon resimlere bakardım... Dağıtırdım evi, incik cincik ederdim. Bazen ölümü taşkâleye alıp alay ederdim. Derdim; bana bakma topla şunları... Ve gündüzleri cıkardım ormana Ağaç yontardım kabuklarından Ve aklım tabut gelir kaçardım oradan... Kaçarken ayağim takılır taşa düşerim yere Ölümden bir okkalı tokat yerim enseme Beni terbiye edecek bir ustaydı sanki., Karammole gelmiş bir kurşun gibi Yüreğime isabet etmişti bu ölüm korkusu... Hep aklımdaydı azrail... Düşünüyordum acaba nereye kurdu pusu Yanımda ölüm kıs kıs gülüyordu Ha bu gün ha yarın diyordu. Bazen kuzusu alınmış koyun gibi meliyordum Senin elimden alınışına... O soyka adama kaçışına Paraya mülke aldanışına Neyse annem ögretti bunu Ölenin arkasından kötü konuşulmaz |
çünkü öyle güçlü bir kalemin varki anlatamam
bu güzel şiirlerin daha çok okunmasını isterim
ruhunun güzelliklerini
kaleminin gücünü esirgeme dizelerden
Tacettin abiye boş ver senin kalemin ondan güçlü o çatlasın dursun..Sevgiyle öpüyorum gözlerinden ))))