Düş sokağındaki yalnızlık
Yitik ruhumun aynası aranmakta
Gözlerimin değdiği her noktada bir arayış var Yüreğimin dar sokaklarına sığamıyorum. Karmaşık kalabalıklarda kaybolmuş benliğim Biçareyim, keşkelere tutunuyorum. Hayata dair herşey küsmüş bana Her adımım bıçak sırtı Parçalanıyor, dağılıyorum. Ne çöldeyim, nede soğuklarda Bedenim sürekli savrulmakta bir taraflara. Yokluğun en derin kuyularına atıldım Karanlıklar boğuyor Daralıyorum... Çığlıklarım yükseliyor göklere Kimseye sesimi duyuramıyorum... Umut Kaf dağı kadar uzak bana Sen dahada uzaklardasın Yalnızlıklar bile terketmiş beni Öyleki Düşlerimde bile yalnızım Kapatabilsem gözlerimi... Vursana beni. Azad eyle beni kendimden... |